قرارداد سلف در معنای حقوقی شامل معامله‌ای است که بهای کالای مورد معامله قبل از تحویل کالا توسط خریدار به فروشنده پرداخت می‌شود. فروشنده نیز متعهد می شود یک کالا را با قیمت مشخص در زمان معین در آینده به خریدار تحویل دهد. بنابراین معاملات سلف را به نوعی می‌توان پیش فروش کالا دانست.
مهمترین اثر این معامله کاهش ریسک تغییر قیمت کالا در آینده و ایجاد اطمینان در خریدار بابت تأمین کالا با قیمت مناسب است. این ویژگی مهم موجب می‌شود قرارداد سلف در بازارهایی که ریسک نوسان نرخ آن بالاست (به ویژه بازار دارایی) رواج بیشتری داشته باشد.
رفع دغدغه تجار از تأمین ارز با قرارداد سلف ارزی
در برخی از ایام سال و به طور خاص شش ماهه دوم، تقاضای ارز برای ثبت سفارش واردات و برخی نیازهای شرکتی وجود دارد، بازار ارز با مازاد تقاضا مواجه است و این موضوع موجب سرریز بخشی از نیازهای ارزی به بازار غیر رسمی و افزایش نوسان نرخ ارز در این بازار می‌شود. (مانند بازه آذرماه تا بهمن ماه)
حال به دلیل نااطمینانی تجار چند ماه پیش از ثبت سفارش اقدام به خرید ارز از بازار غیر رسمی می‌کنند که این مسئله موجب می‌شود بازار غیر رسمی ارز پیش از زمان اصلی ثبت سفارش واردات با تراکم تقاضا رو به رو شود.
حال با ایجاد قرارداد سلف ارزی، دغدغه تجار از تأمین ارز برطرف خواهد شد.
معاملات سلف ارزی چگونه باعث ثبات بازار ارز می‌شود؟
با توجه به مختصات زمانی معاملات ارزی مرتبط با تجارت، قرارداد سلف این قابلیت را دارد که بخشی از مازاد عرضه در زمان وفور منابع را در بازار رسمی به واردکنندگانی که متقاضی ارز در زمان انباشت تقاضا هستند ارایه کند که دیگر نیازی به تأمین ارز از بازار غیر رسمی نداشته باشند.
یک معامله سلف ارزی به این صورت است که وارد کننده نرخ ارز را به میزان مشخص شده در زمان انعقاد قرارداد (چند ماه پیش از زمان انباشت تقاضا) به صادرکننده پرداخت می‌کند و صادر کننده نیز ارز مورد معامله را در زمان مورد نیاز وارد کننده به او تحویل می‌دهد.
با اجرای این قراردادها می‌توان علاوه بر کاهش انباشت تقاضا در زمان فزونی عرضه بر تقاضا در بازار ارز، اطمینان وارد کنندگان نسبت به خرید ارز به نرخ مناسب را افزایش دهد و با جلوگیری از سرریز نیازهای ارزی وارداتی به بازار غیر رسمی، زمینه را برای ثبات نسبی و جلوگیری از تلاطم در بازار ارز فراهم سازد.